|
Страница 1 из 6 С. Сейфуллин ПОЭМА Арќада бір жер бар еді,
Жібек самал саясы:
Саяда бір кљл бар еді,
Сырлы кесе аясы.
Маржан ќђмы, ќџміс суы
Кљл еді кењ айнадай:
Мђнарытќан торѓын буы,
Кљќ кестелі айнала.
Ќалыњ топ-топ, алшаќ-сирек
Жасыл ќамыс дестесі:
Бейне ќолмен салѓан ирек
Кљлдіњ жасыл кестесі.
Ѕдемі еді мљлдіреѓен
Айна кљлдіњ кљрнегі;
Су бетінде елбіреген
Аќ шашаќтар љрнегі.
Пай шымылдыќ, жасыл ќђраќ
Ќалыњ біткен ту кђраќ.
Кейде аќќулар жасырынад,
Шымылдыќќа судырап.
Айна кљлді меќен етќен,
Бір екі аќќу бар еді.
Маќсђтына бірѓе жетќен,
Екі ѓашыќ жар еді.
Айна кљлдіњ суы кџміс,
Жђбай акќу кљркі еді.
Кљрсе кљзіњ алар тыныс,
Екі сѕулем ерке еді.
Кљлдіњ басы ертелі-кеш,
Мыњ ќџбылѓан ѕн еді.
Екі ѓашык ертегідей,
Кљлдіњ кљркі — сѕні еді.
Жџргенімде елге келіп,
Еш кімді ертпей ќасыма,
Кетуші едім кљлге келіп,
Біраз жатып басында.
Кљз жіберіп айна кљлге,
Жаѓасында жатушы ем;
Тљсімді ашып жібрк желге,
Рахатына батушы ем.
Келупті едім анда-санда
Саясатсыз тђрмысќа;
Біраз тыныштык беріп жанѓа,
Дем алуѓа — тыныска.
<< [Первая] < [Предыдущая] 1 2 3 4 5 6 [Следующая] > [Последняя] >>
|
